دلنوشته های عاشقانه غمگین
دلنوشته های عاشقانه غمگین

من آسمان پر از ابرهای دلگیرم
اگر تو دلخوری از من،من از خودم سیرم
عصرها
شبیه دلتنگیهای عاشقانه ست
بایدکناریک
فنجان گرم و شیرین نشست
و خاطرات خوب زندگی رامرورکرد
بی هیچ قضاوت وحسرتی
همینکه خوبیها
یادمان مانده نعمت بزرگیست…
کجا رواست ،که ازدستِ دوست هم بِکشد ؟
دلی که ،این همه از دستِ روزگار کشید ..!
گویی به عزای دل من
زلف سیاهت
پوشیده سیه،
مجلس ترحیم گرفته
و مـن
چگونـه بى تـو
نگـیرد دلـم ..؟!
اینـجا که
ساعت و آیینه و هـوا ..
به تو معتـادند !
و انعکاسِ لهجـه ى شیرینت،
هـر لحظه
زیرِ سقـفِ شیفتگى هایم،
میپیـچـد …
من
تو را بہ قدمت
بیست و چهار ساعت دلتنگی عاشقانہ
دوست خواهم داشت..

ماییم و شب تار و غم یار و دگر هیچ
صبر کم و بی تابی بسیار و دگر هیچ